ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Αποκωδικοποίηση, ερμηνεία και ανάλυση της μορφοπλαστικής διαδικασίας που προσδιορίζουν οι εσωτερικές ισορροπίες των δομικών στοιχείων μιας σύνθεσης σε μια εικαστική δημιουργία. Αποδέσμευση της αισθητικής μορφής από την πραγματικότητα και επιλογή αισθητικών λύσεων. Τρόποι οργάνωσης και σχεδίασης, αρμονικές χαράξεις, ερμηνεία και ανάλυση μορφών σύνθεσης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Μελέτη των αρχών σύμφωνα με τις οποίες διαμορφώνεται η έρευνα στις τεχνικές και τις τεχνοτροπίες της σχεδίασης. Οι έννοιες της οργάνωσης μιας σύνθεσης μέσα από κώδικες-στοιχεία που ταξινομούνται και συνυπάρχουν σε ένα έργο τέχνης.
ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Μπενάκη Α. & Τσιούρης Γ. (2015). Ψυχοδυναμική Ανθρωπίνου Σώματος και Σημειολογία Μορφών. Εκδόσεις ΙΩΝ.
Μπενάκη Α. (2010). Αέναες Εικαστικές Αρμονίες Ελεύθερο Σχέδιο-Χρώμα. Εκδόσεις ΙΩΝ, Αθήνα
Παπασταμούλης Κ. (2005). Το Σχέδιο και το Xρώμα στη ζωγραφική. Εκδόσεις ΙΩΝ, Αθήνα.
Τσιούρης Γ. (2003). Το σχέδιο και το χρώμα μας αποκαλύπτουν. Εκδόσεις ΙΩΝ, Αθήνα.
Hogarth Brune (2002). Dynamic Figure Drawing. Brune Hogarth Dynamic Media Worldwide LLC. First published by Watson-Guptiill Publications, New York 1970.
Chefs-d’oeuvre de la fondation Barnes (1993). De Cézanne à Matisse. Gallimard/Electa.
Klee P. (1989). Η εικαστική σκέψη. Τα μαθήματα στη σχολή Μπαουχάουζ. Tόμος ΙΙ. Μεταφρασμένη έκδοση. Εκδόσεις Μέλισσα.
Walter S. (1987). Το χρώμα στη φύση και την τέχνη. Εκδόσεις Κάλβος, Αθήνα
Gestner K. (1986). Les Formes dew couleurs. Bibliothèque des Arts.
Fischer E. (1981). Η αναγκαιότητα της τέχνης. Εκδόσεις Θεμέλιο.
Grigorescu V. (1980). Kandinsky. Editura Meridiane, Bucuresti.
Reinhold Van N. (1974). En F. Principles of colour. CONY.
Reinhold Van N. (1970). Johannes Itten, The Elements of colour. Van Nostrand Reinhold CONY.
Πεγέ Ζ. (1964). Η ζωγραφική στο 19ο αιώνα. Μεταφρασμένη έκδοση. Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα.
Μανώλης Ανδρόνικος (1952). Ο Πλάτων και η Τέχνη. Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ.